Μετά τον φόρο στις πλαστικές σακούλες σειρά έχουν τα χάρτινα ποτηράκια του καφέ!
Στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος επιβλήθηκε και στους καταναλωτές στην Ελλάδα από την αρχή του έτους 2018 τέλος στην πλαστική σακούλα. Και ενώ η αντιπαράθεση είναι έντονη όλες αυτές τις ημέρες, στην Βρετανία προτίθενται να προχωρήσουν το ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος ένα βήμα πιο πέρα.
Βουλευτές του Βρετανικού Κοινοβουλίου προωθούν την επιβολή τέλους 0.25 στερλινών δηλαδή 0,28 ευρώ στα πλαστικά ποτήρια όπου σερβίρεται ο καφές, ενώ δεν διστάζουν να προτείνουν την πλήρη απαγόρευση και κατάργηση τους έως το 2023 εάν αυτά δεν ανακυκλώνονται πλήρως στο σύνολο τους.
“Το Ηνωμένο Βασίλειο πετά κάθε χρόνο 2,5 δισεκατομμύρια φλιτζάνια καφέ μιας χρήσης, ποσότητα. αρκετή για να κυκλώσει τον πλανήτη πεντέμισι φορές “, δήλωσε η βουλευτής και επικεφαλής της Επιτροπής Mary Creagh.
Συνεχίζοντας προσθέτει πως “Σχεδόν κανένα τέτοιο φλιτζάνι καφέ δεν ανακυκλώνεται, με μισό εκατομμύριο να απορρίπτεται καθημερινά στους κάδους σκουπιδιών. Οι παραγωγοί και οι διανομείς των προϊόντων αυτών δεν έχουν λάβει τα απαραίτητα μέτρα ώστε να αλλάξει αυτή η κατάσταση και η Κυβέρνηση παραμένει με τα χέρια σταυρωμένα”
Οι πολίτες πάντως εκφράζουν τις ενστάσεις τους στο μέτρο της επιβολής τέλους. Σε πρόσφατο ρεπορτάζ του BBC οι περισσότεροι φαίνεται να διαφωνούν με την αύξηση της τιμής του καφέ, δηλώνοντας παράλληλα πως η Κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει στην επιβολή μέτρων στους παραγωγούς των προϊόντων αυτών και όχι στον καταναλωτή.
Μπορούν όμως οι επιχειρήσεις να απορροφήσουν ένα ακόμα κόστος? Οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις, και ειδικά στην Ελλάδα θα είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε οποιαδήποτε αύξηση του κόστους με τις περισσότερες να μην μπορούν να το απορροφήσουν και κατά συνέπεια να το μεταβιβάσουν στους πελάτες. Μια απόφαση όμως η οποία έχει να κάνει παράλληλα τόσο με την πολιτική κοστολόγησης και τιμολόγησης που θέλουν να ακολουθήσουν οι επιχειρήσεις, όσο και με την γνώση την οποία κατέχουν ή δεν κατέχουν πάνω στο αντικείμενο της κοστολόγησης με την δεύτερη περίπτωση να είναι πιο έντονη στην Ελληνική αγορά. Μια διαδικασία η οποία αν και είναι ουτοπική στην Ελλάδα θα μπορούσε να βοηθήσει στις αποφάσεις και στην κατάλληλες απαιτούμενες ενέργειες των επιχειρήσεων.
Επιπροσθέτως ένας πιθανός φόρος στα ποτήρια ενδεχομένως να μην φέρει τα ίδια αποτελέσματα όπως ο φόρος στις σακούλες. Αρκετές επιχειρήσεις θα προσπαθήσουν να υιοθετήσουν δράσεις και μεθόδους ανακύκλωσης, βελτιώνοντας εγκαταστάσεις και εξοπλισμό, αυξάνοντας έτσι τα κόστη τους όχι μόνο άμεσα αλλά και έμμεσα μέσω νέας ενδεχόμενης φορολογίας η οποία μπορεί να είναι δυσβάσταχτη και να απειλήσει ακόμα και θέσεις εργασίας.
Τα κύπελλα του καφέ όμως, είναι αυτά τα οποία δημιουργούν το τόσο μεγάλο πρόβλημα στο περιβάλλον? Στην Ελλάδα σύμφωνα με έρευνα της οικολογικής οργάνωσης Greenpeace η χρήση του πλαστικού του καφέ αν και έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με κατά μέσο όρο περίπου ένα εκατομμύριο σε καθημερινή βάση, αφορά λιγότερο από το 1% του πλαστικού που καταναλώνεται ετησίως στην Χώρα.
Τελικά είναι η επιβολή ενός τέτοιου φόρου το σωστό μέτρο? Ο φόρος θα μειώσει την χρήση? Αν μειωθεί η χρήση θα μειωθούν και οι επιπτώσεις στο περιβάλλον? – Η μείωση σημαίνει και μείωση των πωλήσεων. Θα πρέπει να μειωθεί το κέρδος και η τιμή να παραμείνει ίδια ή να αυξηθεί η τελική τιμή? Είναι εφικτή η αύξηση της τιμής ή μπορεί να ενσωματωθεί? Ατελείωτα ερωτήματα τα οποία ακόμα και αν απαντηθούν θα μας οδηγήσουν στην επόμενη επιβολή κάποιου τέλους σε κάποιο άλλο είδος.
Άραγε μήπως μετά τα ποτήρια του καφέ έχουν σειρά και οι χαρτοπετσέτες?
Γράφει ο Παναγιώτης Κούρεντας